De vereniging kreeg in 2007 een email van Willem Ammerlaan, de zoon van één van de oprichters en eerste voorzitter van Hsv De Snoek

Surfend over het internet kwam ik bij toeval terecht op de site van hengelsportvereniging De Snoek in Harderwijk. Zo'n moment waarop je, als je wat ouder wordt, door een golf van jeugdsentiment wordt overspoeld.

Er liggen inmiddels heel wat jaren tussen de eerste stempel die mijn vader voor De Snoek liet maken en de moderne elektronische manier waarop de vereniging zich nu op het internet zo fraai presenteert en waarvoor ik U graag een groot compliment zou willen maken.

Ik denk met een warm gevoel terug aan mijn dierbare jeugd in Harderwijk, waarin de hengelsportvereniging altijd zo'n dominante rol binnen ons gezin heeft vervuld. Het is wonderlijk te ervaren dat die herinneringen ook steeds sterker worden naarmate een mens wat ouder wordt. Ik zou er avonden over kunnen vertellen. Over de vriendschap tussen mijn vader en Frans van Beek (hij was voorman in de toenmalige rubberfabriek van Glazener) bijvoorbeeld.

Zij waren als voorzitter en penningmeester de stuwende kracht achter de vereniging, schroefden bij "Lange Gijs" (burgemeester Numan) de jeneverfles open op het moment dat er op diens kamer over nieuwe vergunningen moest worden gesproken, regelden altijd wel weer ergens goedkope pootvis voor de Diepe Gracht, lijmden de houtdelen voor de mooiste "splitcane" werphengels in elkaar en zaten avonden achtereen kurken voor hun assortiment dobbers te schuren en te verven. Of ze stonden aan de haven te wachten op de binnenkomst van botters met verse spiering, zodat er op "de strekdam" of later langs de Knardijk weer met succes op snoekbaars gevist kon worden. De jaren vijftig waren wat dat betreft de mooiste jaren.

Ik was zelf net een jaar oud toen mijn vader de vereniging oprichtte; als jeugdlid heb ik er later jarenlang deel van uitgemaakt en heb ik ontelbare uren met mijn bamboehengeltje langs (toen nog) de rietkragen van de Diepe Gracht gestaan.

In 1960 nam mijn vader afscheid als voorzitter van de vereniging omdat we verhuisden naar Deventer. Ik herinner me nog als de dag van gisteren de grootscheepse feestavond waarmee mijn vader werd uitgeluid. Een feestavond met een Apeldoorns cabaretgezelschap en een cadeau in de vorm van een grote stopfles met voor een klein vermogen aan kwartjes en dubbeltjes, die voor mijn vader waren ingezameld.

Het afscheid van de vereniging heeft hem niettemin veel pijn gedaan. In 1984 is hij gestorven, 72 jaar oud. Tot op het laatste moment hing boven zijn bed dat verzilverde bordje dat hij kreeg toen hij een aantal jaren na zijn vertrek tot erelid van de vereniging werd benoemd. Daar was hij apetrots op.

Zoals hij heel trots zou zijn als hij nu de website van "zijn" hengelsportvereniging de Snoek zou kunnen zien en met veel voldoening zou kunnen vaststellen dat het "zijn kindje" uit 1948 nog altijd zo voorspoedig gaat.

Ik wens U met de vereniging, die ons altijd zo na aan het hart heeft gelegen, heel veel succes toe.

Met vriendelijke groeten,

Willem Ammerlaan, Zwijndrecht.