(maart 2008)
Het gaat alsmaar
slechter met de aalstand. Het maken van allerlei plannen kost zoveel
tijd, dat het allemaal zinloos werk lijkt.
Het wordt nu toch tijd om als sportvissers echts eens wat te
ondernemen.
Feiten:
·
de aal
is momenteel ernstig in zijn voortbestaan bedreigd;
·
de
vangsten zijn sinds de jaren 1960 met 75 % afgenomen;
·
sinds
2000 is de intrek van glasaal niet meer boven de 5 % van het niveau van
1980 geweest;
·
herstel
van de aalstand zonder visserij inspanning duurt minstens 60 tot 80
jaar;
·
de
Nederlandse vangsten van aal door de beroeps- en sportvisserij worden
geschat op respectievelijk 920 ton en 200 ton per jaar;
·
op de
korte termijn zullen alleen wezenlijke acties aangaande de visserij
kunnen worden genomen.
Gaan wij
als sportvissers nog langer toekijken, driftige plannen maken en gewoon
ons stinkende best doen?
Dat doen
we namelijk al jaren en het helpt gewoon helemaal, niks! |