STEUN AAN JEUGDVERENIGING DON BOSCO
Harderwijk, dinsdag 25 juli 2017.
Hengelsportvereniging “de Snoek” had jeugdvereniging “Don Bosco” op bezoek.
Afgelopen dinsdagmorgen 25 juli hebben de vier Jeugdviscoaches van hengelsportvereniging de Snoek de zeventien jongeren van Jeugdvereniging Don Bosco uit Zwanenburg - Halfbrug, die een week in Harderwijk kamperen, een fantastische viservaring bezorgd. Om negen uur zou het visspektakel beginnen, maar door een lekke band was de gehele groep met tien minuten vertraagd. Op het enthousiasme waarmee de jongeren (en hun drie begeleiders: één vrouw en twee mannen,) de door de Snoek de ter beschikking gestelde hengels in de hand namen en hun tuig met aas in de singel van de Wittenhagen te water lieten, had die bandenpech zo te zien, geen enkele invloed. Aan de groep en hun begeleiders werd door de Jeugdviscoaches de spelregels van deze visochtend uitgelegd: iedere vis in de hand telt, wie de meeste vissen vangt, heeft gewonnen, waarna zij de groep plus begeleiders geroutineerd in twee kleinere groepen verdeelden, die ieder een kant van de Wittenhagensingel beviste. De reeds opgetuigde hengels en drie soorten aas lagen op regelmatige onderlinge afstand, op beide oevers al op de sportvissers in spe te wachten. De wedstrijd kon beginnen. De vier Jeugdviscoaches hadden zich over beide kanten verdeeld en gaven de jeugdige vissers gevraagd en ongevraagd advies en verleende practische hulp als tuigjes ontwarren, haakjes aanknopen en instructies over het onthaken van de gevangen vis. De eerste vis, een voorn, werd al snel na het begin tot grote vreugde van haar groep door Nina gevangen, de enige vrouwelijke begeleidster. De volgende vis, een giebel, was enige tijd later voor Sem, die bij dezelfde groep hoorde. Stand 2-0 voor de groepen. De derde vis, weer een voorntje, liet langer op zich wachten en werd door Levi gevangen. Nog langer duurde het voordat Mellon een grote voorn aan de haak sloeg, maar kort daarop ving hij een baarsje. Iedereen die nog geen vis had weten te verschalken, spande zich tot het uiterste in er ook één aan de haak te slaan. Informatie over het gebruikte aas, dat door een visser was gebruikt, die juist een vis had gevangen, werd direct verspreid en overgenomen: “Ving ie ‘m met mais?” “Nee, hij ving ‘m aan twee maden!” “Waar staan de maden? Ik ga ook op maden!” Enzovoort. Om ongeveer half elf vangt Guus zijn eerste vis, ook een voorntje. Dan blijft zijn dobber een tijd stil in het water staan. Aan de overkant wordt er door de andere groep wel vis gevangen. Hij legt zijn hengel in het gras. Zijn aandacht verslapt even en dan schiet ineens zijn hengel het water in, maar in een reflex weet Guus met een snoekduik zijn hengel, die op twintig centimeter na, al onder water was verdwenen toch nog te grijpen. Helaas voor hem had de vis, wellicht een forse karper, de weerstand van de hengel al gevoeld en het aas met haak terug uitgespuugd. Alhoewel er tussen de twee groepen een duidelijke rivaliteit leefde, was iedere visser er zich terdege van bewust, dat het om een individuele wedstrijd ging. Ondanks dat het geregeld flink regende, de capuchons over de hoofden werden getrokken en de paraplu’s werden opgestoken, bleef de sfeer goed en werd er tot twaalf uur in de middag door alle jongeren, ook door hen die niets vingen, fanatiek door gevist. Bij iedere gevangen vis werd de naam van de visser luid doorgegeven en werd er door de Jeugdcoaches nauwgezet bijgehouden wie die gelukkige visser was. Precies om twaalf uur werd de wedstrijd door de Jeugdviscoaches beëindigd en werd de naam van degene, die de meeste vissen had gevangen bekend gemaakt: het was Dyon, één van de begeleiders van Don Bosco met acht vissen. Hij nam de door Hengelsportvereniging “de Snoek” ter beschikking gestelde beker, die met datum en gebeurtenis was verfraaid, onder luid applaus dankbaar en opgepaste wijze in ontvangst. De begeleiders van Don Bosco lieten zich niet onbetuigd en toonden hun waardering voor de leuke en leerzame ochtend en de inspanningen van de Jeugdviscoaches door de meerderjarige een fles wijn en de minderjarige coaches een groot pak Merci-chocolade te overhandigen. Ook de jongeren maakten luid duidelijk, dat zij het ondanks de regen en frisse wind, een aangename en plezierige ochtend hadden gevonden. Met voldaan gevoel sloot iedereen, jongere, begeleider en Jeugdviscoach, de ochtend af. De terugtocht naar het kamp kon beginnen. (Don Bosco, een jeugdclub voor jongeren, meisjes en jongens van 4 t/m 16 jaar, organiseert naast de wekelijkse Jeugdclub - waar de jeugd elkaar in een soort soosachtige sfeer ontmoet, - door het jaar allerlei activiteiten, waaronder dit zomerkamp voor 13 t/m 16 jarigen. Don Bosco beschikt over eigen tenten en een kampkeuken met kookstaf.)
Anthon Knoet
|