"Ermelo vanaf het water"

Uit Het Kontakt Veluws Nieuwsblad van woensdag 3 augustus 2011

door Marco Jansen

Ermelo - Binnenkort is het beheer van de Ermelose viswateren in handen van de Harderwijkse hengelsportvereniging De Snoek. “Er waren door de gemeente Ermelo geen visrechten verhuurd en zij zagen in ons een goede partij”, vertelt voorzitter Harry Vlietstra. “De overeenkomst is al bereikt, maar doordat de jurist die de juiste stukken in bezit heeft momenteel vakantie viert, is het zetten van een handtekening een formaliteit.”

De Snoek gaat toezicht houden in openbaar toegankelijk water en een schriftelijke vergunning, de vispas, uitgeven. “Maar ook de jeugd voorlichten, betrekken bij de hengelsportvereniging door vislessen aan te bieden of een jeugdwedstrijd te organiseren. In samenwerking met de gemeente willen we ervoor zorgen dat het water van goede kwaliteit blijft en de visstand beheersen.” Vlietstra is buitengewoon opsporingsambtenaar (Boa) en samen met de sportvisserijcontroleurs zorgt hij voor een stukje sociale controle langs de waterkant, ook richting de beroepsvissers in de randmeren. “We zijn een paar extra ogen, maar het is meer samenwerken dan controleren. We willen kijken hoe we het water voor vis en vissers aantrekkelijker kunnen maken.”

De 56-jarige Ermeloër Bert van Pijkeren, wedstrijdvisser is al dertig jaar lid van HSV De Snoek. Op verzoek doet Van Pijkeren deze zaterdagmorgen twee Ermelose visstekken aan. Hij beschikt over een professionele uitrusting.  Rond tien uur werpt hij zijn liefst dertien meter lange ‘vaste stok’ in de vijver aan de Oude Nijkerkerweg uit. De vederlichte hengel is voorzien van een topelastiek dat de vis makkelijk laat sturen, wat de kans op het breken van de lijn verkleint. Na het peilen blijkt de vijver nog geen halve meter diep.  “Voor de jeugd is dit leuk, maar er ligt veel rommel in het water. Het is een goede zaak dat De Snoek hier zicht op krijgt en hier pootvis in kan gooien. De kleine voorntjes die hier nu zitten zijn ook nog van dit jaar”, weet Van Pijkeren. In een voercupje vermengt hij een balletje vismeel met casters (verpopte maden) en creëert zo een voerplek. Met de pinky’s (kleine maden) haalt hij vervolgens het ene na het andere visje binnen. Deze worden ook meteen weer teruggegooid. “Hoe dunner de onderlijn, hoe kleiner de haak en hoe natuurlijker het aas voor een vis wordt. De onderlijn moet altijd dunner zijn dan de hoofdlijn. Als de lijn dan bij een grote vis breekt, ben je alleen het haakje kwijt.” Van Pijkeren is niet het type visser dat naar een dobber kijkt om tot rust te komen. “Voor mij is het mooie van vissen de spanning, want je weet nooit wat je vangt. Ik zit al heel lang in de wedstrijdsport en leg mezelf de verplichting om daar zo vaak mogelijk heen te gaan. Natuurlijk zit er wel een stukje ontspanning in de voorbereiding en het vooraf verkennen van het water.”

Na een uurtje is Van Pijkeren wel toe aan een nieuwe uitdaging. Hij ruimt zijn spullen weer in de auto en zet koers naar de Plas van Beek, een grote vijver vol karpers aan de bosrand. Het stilstaande water ziet groen van de algen. Van Pijkeren haalt nu zijn uitschuifbare werphengel tevoorschijn. Een zeven meter lange Italiaanse Bolognese, met het gewicht van een vaste hengel. Nu gebruikt hij een werpstok, waarmee hij maïs en harde pellets (blokjes vismeel) in het water gooit. De luchtbelletjes rondom de aasplek verraden de aanwezigheid van karpers. Hij steekt een zachte pellet op het haakje en gooit de lijn uit.

“Bij vissen op karper moet je meer geduld hebben”, zegt de Ermeloër. Hij hoeft evenwel niet lang = te wachten voordat er beweging in de dobber komt. Even later haalt hij met het schepnet een klein karpertje van zo’n twintig centimeter binnen. Dan verdwijnt de dobber helemaal onder water. Van Pijkeren is op dat moment net een jeugdige vakantieganger aan het helpen met zijn vistuig. Door de karper eerst af te matten, weet hij de vis vervolgens met de vijftienhonderdste millimeter dikke lijn naar de kant te sturen. Het exemplaar meet 42 centimeter en is de vangst van de dag. “Ik heb hier nog nooit gezeten, maar er is hier vis zat.”